De tango is een dans ineengestrengelde lichamen. Het is een nieuwe dialoog, Moving verleiding. Roza paar schoenen onder sensuele strelingen, alsof er een romance tussen de dansers.
De eerste voorloper uitdrukking van wat de tango zou zijn was de integratie, in de reien, Het echtpaar knuffelen - en andere typische choreografische figuren van dansen zwart.
Dansen in het zwart, de choreografie candombe markeren, het geluid van de trommel huid gaf aanleiding tot de naam zo-GO. Volgens musicoloog Ortiz Oderico, tango naam is een afleiding van de naam Xangô, god van de donder en stormen in de mythologie van de Yoruba van Nigeria (West-Afrika), Xangô die ook de naam van de trommel gebruikt in rituelen was.
Zoals Jorge Luis Borges, Tango is zwart aan de basis.
Volgens Horacio Ferrer, "met de oude garde is er een verarming van de tango. Door de brede verspreiding van de exclusieve status van Dance shore, figuren opgesierd verzacht, verarmde of geleidelijk verloren. Danser Boca bordeel danserscabaret is veel verschil, als dit danser voor bestaande clubs".
in 1865, Canadese acteur woont in Buenos Aires, Duitse Mckay, Hij parodiëren zijn gebaren en taal, The Black Schicoba koddig verpersoonlijken de interpretatie van zang en dans genoemd tango. Het kompas is veranderd door de jaren heen, maar het ritme van het lied gezongen door Mckay, nog steeds wiens score bestaat, Oude candombe maakte de officiële dans van de zwarten. The Black Schicoba , geschreven in 2/4, Hij toonde in zijn kompassen "habanera", bepaalde kenmerken van wat geluid en muzikale structuur vormen tango.
In het verleden waren populair verschillende soorten tango: de "Andalusische tango" (1855-1880), de"Cubaanse tango" en andere rassen. bekend "Afrikaanse tango" werden door kunstenaars van de Spaanse bedrijven die actief zijn in de stad geïnterpreteerd gekenmerkt zwart, net als Mckay en andere Amerikaanse acteurs.
Mannen en vrouwen dansten in het openbaar. In die tijd werd beschouwd als obsceen dansende mannen en vrouwen omhelzen elkaar en dat was één van de redenen dat de omgeschreven tango bordelen gehouden, waar mannen beoefend en creëerde de stappen tussen hen, in de vrije tijd.
De tango zoals het nu is bekend werd gedanst in clandestiene dansen die plaatsvinden in de buitenwijken en de sloppenwijken van Buenos Aires: Corrales Viejos (Nu is het bekend als Park Patricios); batterij (vandaag, retraite), Saint Lucia, in Barracas zuiden (vandaag Avellaneda) en Recoleta, waar vandaag de dag de aristocratische park met dezelfde naam.
De personages uit de buitenwijken waren compadres, malandrines, malajes en hooligans, en dans huizen en bordelen waren goedkoop podium.
Zo begint het pad van de tango en de eerste fase van zijn muzikale identiteit treedt op wanneer u uw typische orkest gecreëerd "Creole". Contact met bordelen, Het ontstaat een reeks van titels met dubbele betekenis: "de Choclo", " Flute Bartolo", " Gezicht van de Maan ", " La Budinera ", "Dame la Lata ", "dat", "Sacame el Molde", enz.
Die omgeving heeft de tango was een verboden muziek. Niet alleen voor de personages en plaatsen waar het werd geëxecuteerd, maar ook door hoe paren dansten, ook greep, die een zichtbare erotische en menselijke aard.
Carlos Vega, student van de universele dance, hij uitte, in een artikel gepubliceerd in 1954 in de krant La Prensa : "tango is iets ernstigs en diep; Als dansen niet lachen".